مذاکره با غرب، نگاه به شرق

بله اینها همه علائمی است که برخلاف داستانپردازیهای سیاسی و رسانهای غرب، این آمریکاست که به این مذاکرات مشتاق است و اگر آمریکا بر سر هر یک از این شروط انقلتی داشت و در واقع بر نحوه مذاکره چانه میزد، مذاکرات به تعویق میافتاد، چون طرف ایرانی نیاز چندانی به مذاکره ندارد اما پذیرش شروط ایران نشان از این دارد که ترامپ تمایل داشته این مذاکرات با سرعت با ایران صورت گیرد. در مورد نحوه مذاکره باید یک نکته اساسی را متذکر شد و آن اینکه به لحاظ دیپلماتیک، غیرمستقیم و مستقیم بودن مذاکره معنای خاصی دارد؛ یعنی اینطور نیست که مثلا مذاکرات غیرمستقیم حتما دو هیات مذاکرهکننده در جای جداگانه باشند و ممکن است حتی دو گروه رودرروی هم بنشینند اما کار تبادل پیام را با واسطه انجام بدهند. یکی از دستاوردهای مذاکرات غیرمستقیم برای ما این است که چنین مذاکراتی تعهدی بر گردن ما نخواهد گذاشت ولو اینکه دو طرف روبهرو همدیگر نشسته باشند؛ بنابراین باید مواظب عملیات رسانهای دشمن برای شکستن تصویر اقتدار ایران باشیم، یعنی مثلا اگر عکسی در آمد که دو طرف روبهروی یکدیگر نشستهاند، این تبلیغی خواهد شد که مذاکرات مستقیم شده و ایران از موضع خود عقب نشسته است؛ بهخصوص که میبینیم از حالا هم ترامپ و هم رسانههای غربی روی اینکه ایران مشتاق به مذاکره بوده و مذاکرات مستقیم است، دروغسازی میکنند. ما بارها اثبات کردهایم اهل مذاکره هستیم و این غرب است که بارها نشان داده قابل اعتماد نیست و عهدشکنی میکند؛ بنابراین معلوم نیست که آیا مذاکرات آتی حتی به یک توافق محدود منجر بشود یا اینکه در صورت توافق در صحنه عمل آمریکا متعهد باشد و از این نظر باید مواظب توقعسازی دشمن بود. اما در سطح کلانتر برای خنثیسازی عملیات رسانهای طرف مقابل، ما باید در راهبردهای سیاست خارجی تغییرات جدی ایجاد کنیم تا اینقدر افکار عمومی ما بهطور متمرکز منتظر شنیدن خبرهای لحظهای از مذاکره با آمریکا و اروپا نباشد. جهان امروز با جهان ۱۰ سال پیش یعنی زمان برجام خیلی متفاوت شده. آمریکا مجبور شده جنگ جهانی تعرفهای را شروع کند تا بهزعم خود هژمونی رو به فرسایش کشورش را حفظ کند. در این دنیا یک بازنگری جدی و راهبردی در سیاست خارجی خود لازم داریم تا شرایط بهگونهای نباشد که با یک مذاکره و یک قهر کردن در مذاکره، قیمت دلار و قیمت طلا در کشورمان بالا و پایین شود و دچار التهاب شویم. نگاه به شرق در شرایطی که آمریکا متوجه قدرت فزاینده چین و هند شده، باید بسیار قویتر از یک نگاه منفعتطلبانه باشد و شکل نگاه راهبردی به خود بگیرد، چنانکه میبینیم الان اروپا در تلاش برای پاسخ به ترامپ به سراغ پیمان راهبردی هند در حوزه تجارت رفته و حتی در آینده ممکن است مواضع خود را در قبال چین تعدیل کند تا بازنده جنگ تجاری با آمریکا نباشد.